بسم الله
یک دوستی
گله می کرد
از اینکه چرا ،
ما
جماعت به اصطلاح حزب الهی
وقت اتفاق افتادن فجایع سیاسی فرهنگی اجتماعی
فقط بلدیم انتقاد کنیم
وقتی
یک کسی
که احتمالا یک مقادیری تنها هم هست
دارد کار خوب و ازرشمندی می کند
کسی از همان جماعت حزب الهی اماده به انتقاد
حمایت و تشویقش نمی کند؟
مگر نه اینکه هر دوجنبه اش لازم است؟
راست می گفت!
و اینکه
ما عمدتا به خاطر انتقادهایی که وظیفه خودمان می دانیم انجام دهیم
وقت نداریم کارهای خوب ادمها را تشویق و حمایت کنیم...
و عادت کردیم بگردیم دنبال نقطه های سیاه برای انتقاد.
البته ...بماند که بعضی وقت ها به ناحق و بیش از حد کسی را بالا می بریم . و بعضی وقتها برعکس!
و البته این هم بماند که بعضی ها ظرفیت تشویق ندارند.
و این هم بماند که بعضی ها حقشان است!!
