بسم الله...
دخترها ، وقتی عاشق می شوند ، خیلی بی دفاع میشوند!
و من دختری بی دفاع که عاشق مردی شده بود، که همیشه به پشت سرش نگاه میکرد...
.
.
.
و اما بعد : من دیگر دختری بی دفاع نیستم، چون عاشق نیستم... وقتی عاشق باشی تنهایی نگرانی میترسی احتیاط میکنی .... و همه ی اینها یعنی میان خوف و رجایی بی حاصل و بی پایان دست و پا زدن...
من دیگر نمیتوانم عاشق باشم.
بسم الله
به مرگ فکر میکنم بسیار ....به ان روز موعودی که قرار است زندگی جدیدی شروع کنم.... میترسم وهیجان زده ام....میترسم به خاطر مواجه ناگهانی با چیزی غریب و ناشناخته... و هیجان دارم به همین دلیل...
نمیدانم چطور رقم خواهد خورد وکی... اما دوست دارم روزی باشد که خوشحال تر از همیشه ام و بیشتر از همیشه انتظارش را میکشم.... با شجاعت و نه با ترس... وقتی که اغوشم را برایش باز کرده ام... چونان کودکی که به محبت مادر نیازمند است... و یا شبیه مردانی که برای حسین ....
نمیدانم چطور...
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست.....
و اما بعد : من عشق فعف ثم مات، مات شهیدا......
