بسم الله....
هوای اسفند کرده ام...
نه اینکه فکر کنی دوباره هوس کرده ام ...نه نه..گرچه که هوای دوست از سر بیرون نمی شود...اما هنوز انقدر کمر درد دارم که نخواهم خودم اسفند دود کنم!!!
نه!
دوست دارم تو ``اسفند `` دود کنی و من نگاهت کنم..و لذت ببرم...
پ.ن : دلم مثل بچه ی ننر و تخص ی بهانه می گیرد...مثل بچه هایی که خودشان هم نمی دانند دقیقا چرا بهانه گیری میکنند... نه بستنی نه پارک نه عروسک هیچ جیز خوشحالشان نمی کند... تقصیر خودت است...تو لوسش کردی!
بی تابی می کند...قدیم تر ها خیلی راحت قضیه حل می شد...
