ما شب ها دوکوهه میخوابیم....
جمعه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۲، ۱۲:۳۱ ق.ظ
بسم الله...
از یک زمانی به بعد...
دیگر نمی برندت..
خدای جنوب دانشگاهتان هم که بوده باشی،
دیگر باخودشان تو را
نمی برند....
سنگدل ترین و بی تفاوت ترین ادم دنیا هم که باشی..
نمی توانی
ادعا کنی
دلت نمی گیرد...
و روز رفتنشان را...
از پشت پرده ی اشک
نگاه نمی کنی....
و صورتت را بر می گردانی...
تا چشمانت را
کسی نبیند...
و هیچ کس نمی فهمد...
اما...
یک موقعی
یاد می گیری....
جنوب را گسترش بدهی..
به اندازه ی همه ی انچه که
خدا
افریده است...
و به اندازه
همه ی
ان سنگرهایی
که تو
روزها
تویشان، می جنگی....
ما قبیله ی بازماندگان...
یک جنوب هم برای خودمان داریم...
برای ما دیگر همه جا ، آنجا ، شده است...
برای ما هرروز
زمین صبحگاه است و اعزام..
دیگر فرقی ندارد... شمال یا جنوبش...
ما هرشب دوکوهه می خوابیم...
....
امسال اسفند دوست داشتنی نیست برام وقتی قرار نیست با دانشگاه جنوب برم...
دوره ایه دیگه ...
نوبت ماست که دلمون بگیره از جنوب نرفتن