بسم الله...
از وقتی یادم می آید همیشه فقط اسما تابستان داشتم و رسما از بقیه موقع های سال سرم گرم تر بوده است!
انگار نه انگار که اسمش را می گذارند تعطیلات! و موارد مصرفش هم جهت بازسازی و تجدید قواست!
اصلا انگار من همیشه مهر را خسته تر از هرموقع دیگری شروع کرده ام...
از بس که از مهر تا خرداد حسرت کارهای خوب به دل می ماند.... وقتی یک سه ماهی مثل تابستان رخ نشان میدهد از خوشحالی نمی دانی چطور مصرفش کنی! انقدر کار سرخودت می ریزی که نمی فهمی کی تمام شد...
مرثیه ای برای تابستان خواهم نوشت...
بسم الله..
تقریبا دارم مطمئن می شوم توی ۹۰ درصد مدرسه های ایران ، هیچ اتفاق خوب فرهنگی ای نمی افتد... :(
کادرهای مدرسه به اندازه سرعت رشد تکنولوژی و رشد سطح فکری بچه ها ، رشد نمی کنند... و جلو رشد را هم می گیرند ناخواسته...
داشتم فکر می کردم ما هرگز آموزش و پرورش را جدی نگرفتیم... با دانش آموز همیشه مثل بچه ای برخورد کردیم که باید درسش را خوب بخواند بعد برود دانشگاه....
نه سیستم های کلان مدیریتی مدرسه مان فرهنگی بوده و نه آدم هایش!
ادمهایی هم که در موارد نادر پیدا می شدند و می فهمیدند چه باید کرد ، در اکثر مواقع پس از افسردگی ناشی از سنگ اندازی های سیستم سراغ خاکریز و جبهه ای دیگر می رفتند...
ما از نسل آینده چه توقعی داریم ؟
انتظار داریم وقتی وارد دانشگاه شدند و یا تشکیل خانواده دادند معجزه اتفاق بیافتد و درست عمل کنند!
این معجزه هرگز رخ نخواهد داد چون نگاه ما به بچه های دهه هشتاد یا اخر هفتاد امروز، مثل بچه های دهه ۵۰-۶۰ است...
بسم الله
چقدر غم انگیز است
که بزرگ شدن آدم ها
مصادف است بااینکه دستشان توی جیب خودشان باشد!
کاش میشد هم بزرگ شوم، هم دستم توی دست تو باقی بماند...
بسم الله
یک نفر هست که گم کرده دلش را اینجا...
به خودش پس بده بی زحمت اگر دست شماست!
پ.ن : کپی نوشت از پلاس سکوت کن
بسم الله
درد یعنی
سر آدم به همان سنگی بخورد
که به سینه میزد
پ.ن: دردم گرفت به واقع!
کپی نوشت از روی پلاس
بسم الله....
هوای اسفند کرده ام...
نه اینکه فکر کنی دوباره هوس کرده ام ...نه نه..گرچه که هوای دوست از سر بیرون نمی شود...اما هنوز انقدر کمر درد دارم که نخواهم خودم اسفند دود کنم!!!
نه!
دوست دارم تو ``اسفند `` دود کنی و من نگاهت کنم..و لذت ببرم...
پ.ن : دلم مثل بچه ی ننر و تخص ی بهانه می گیرد...مثل بچه هایی که خودشان هم نمی دانند دقیقا چرا بهانه گیری میکنند... نه بستنی نه پارک نه عروسک هیچ جیز خوشحالشان نمی کند... تقصیر خودت است...تو لوسش کردی!
بی تابی می کند...قدیم تر ها خیلی راحت قضیه حل می شد...
بسم الله...
بعضی وقت هاست که آدم بیشتر از هر چیزی به نوشتن نیاز دارد ، و انگار کلمات توی گلوی آدمیزاد گیر کرده است...و اینجور موقع ها وبلاگ نوشتن می تواند مثل یک شفا باشد ....
خیلی سخت است نوشتن را شروع کنی و نخواهی از حتی کسالت بار ترین روز زندگی ات هم داستانی عجیب بسازی و بنویسی اش...
گاهی توی دفتر خصوصی ات می نویسی اش و گاهی توی نمایشگاهی با اسم وبلاگ تا بقیه هم نگاه کنند...
و خیلی ها به این حال بی کاری مفرط یا حماقت می گویند! البته که نظرشان برای خودشان مهم است!
تا جایی که یادم میاید هرگز توی زندگی ام ساعت خالی و بیهودگی نداشتم که بخواهم تلفش کنم.... و نوشتن را به عنوان یکی از کارهای مهم زندگی ام انتخاب کرده ام. حتی اگر اراجیف باشد! وبرای کسانی که فکر میکنند فقط نوشتن تحلیل های سیاسی جزو نوشتن محسوب میشود ، نگرانم.
چون اگر زن باشند ، قطعا با نیمی از وجودشان بیهوده مبارزه می کنند!
بسم الله...
از این به بعد
حال مرا از خودت بپرس!
ای سارق بن سارق قلب الرئوف ها!
بسم الله....
یک وبلاگ خلوت...
که فقط نشانی اش را تو داری و من....
حکایت کوچه ی باران خورده ی اردی بهشتی است... با دیوارهای کاه گلی...که شاخه های بهارنارنج از بالایش سرخم کرده اند...
گرچه گذر گاه عمومی است...اما وقتی دستانت را می گیرم و باهم قدم می زنیم انگار روی این کره خاکی تنها من هستم و تو...
حکایت وبلاگ خلوتی است...
که فقط نشانی اش را تو داری و من...
من می نویسم برای تو...
و تو میخوانی برای من....
بسم الله
از من بترس....
من
یک روز
شاعر بودم....
اگر اراده کنم...
چشمانت را
رسوا خواهم کرد!
تا همه بدانند ...
^دزد روز روشن^ که بود...
بسم الله
این روزها از ان روزهایی است که دوست دارم با عجله بعد از کلاس، بدوم بیایم فولاد.. پله ها را یکی در میان کنم... در را باز کنم و توی جاکفشی دنبال کفش هایت بگردم... تو از اتاق سرک بکشی... و به سمت من بدوی... و تنگ بغلت کنم.....
باهم برویم توی یک جایی که خلوت تر است... و پشت در ، من زار بزنم از درد هایی که می کشم و محرمی نیست تا بگویمشان...و تو نگاهم کنی... و من به کشور دست هایت پناهنده بشوم تا ابد...
هنوزهم گاهی زیر پنجره ی فولاد میایستم و بغض میکنم...حتی نگهبان فولاد هم که هر دفعه به من گیر می داد مرا یاد تو میاندازد...
دارم از درد می میرم.... و این را تو دانی و من...
بسم الله....
هیس......
دلش گرفته....
تا اطلاع ثانوی هرگونه خوشحالی ممنوع است..
پ.ن : برای تو که امروز دلت گرفته بود....
بسم الله الرحمن الرحیم...
و تلک الایام نداولها بین الناس و لیعلم الله الذین امنوا و یتخذ منکم شهداء.......
این قانونمندی خداست...
پیروز هستیم اگر عبرت بگیریم و به خودمان بیاییم .... و اشتباهاتمان را جبران کنیم...
اگر...
بسم الله...
مثل آمار گیر های وبلاگ... یکی توی قلبم هست... که افراد حاضر در سایت را همیشه عدد "یک" نشان میدهد... و مجموع تعداد دفعات بازدید را به تعداد روزهای عمرم...
عدد همیشه یک حضور دائمی تو را نشان می دهد...که مثل هوا همه جا جاری هستی... بی آنکه ببینمت...
بسم الله..
گاهی وقت ها که به کفر گویی می افتم! با خودم فکر می کنم انگار بعضی وقت ها به آدم ها باید فرصت داد دلشان برایت تنگ شود....
بسم الله....
نگران فردا هستم... کسانی که توکلشان قوی تر است و از من آدم تر هستند قطعا نگران نیستند البته....
انتخابات این دوره پر از تخریب و شایعه و ... بود... در واقع مصداق واقعی هوای مه آلود که راست را از دروغ نمی توان تشخیص داد..
.البته برای بعضی از آدم ها که دلشان صاف تر است هوا همیشه آفتابی است....
اقوال زیادند... و سلایق و علایق و عقاید! ... چقدر بیشتر از سال ۸۸ نیاز بود که دلیل بیاوری برای اثبات اصلح..
خدایا...میدانم که دلهای مردم را به سمت اصلح هدایت می کنی...
خدایا ما رهبر و مردمی داریم که آبرویشان را از اسلام و امام زمان گرفته اند...
خداوندا....
اشف صدر الحسین بظهور الحجة....
بسم الله...
همه ی آن ها که کربلا رفته باشند می دانند آدم اهل هیچ مداحی و روضه ای هم نباشد کل مفاتیح و نبراس الزائر و قران و غیره راکه دوره کند، بازهم. عزاداری _ شب جمعه _ حرم سیدالشهدا
یعنی تجربه ای که هرکسی دلش میخواهد..
عید که کربلا بودیم..شب جمعه دلم مداحی میخواست...توی حرم میچرخیدم و به دسته های عزاداری سر میزدم. هیچکدام به دلم ننشست.. اخر یک گوشه کز کردم و شروع کردم به غر زدن... که یه دسته سینه زنی خوب ...
چند دقیقه بعد دیدم جمعیتی زمزمه کنان می آیند... دل نوای نینوا دارد....
پیش خودم گفتم کی داره شعرای میثم مطیعی رو میخونه....
جلوتر که آمدند دیدم خود مطیعی است با هیأت امام صادق!
تا نزدیک اذان صبح همه ی مداحی و سینه زنی هایی رو که دلم هواشون رو کرده بود خوندند....
بسم الله...
حسین یگانه ای است که شب تولدش هم چشم را اشکبار می کند...
حسین جان..
پ.ن :
:'(
بسم الله...
در راستای تغییر کردن معنای خیلی چیزها در زندگی مان...
از بین همه ی حرف های فرهنگی انتخاباتی، مثلث "معلم مادر مسجد" ، بیش از همه شان به دلم نشست.
انگار که همان حرفی باشد که در گلویم گیر کرده بود!
انگار که به قدر چند سال حرف زدن سبک شدم...
بی ربط نوشت
: معتقدم کار کردن برای فرهنگ و اعتقاد و دین توفیقی است که نصیب هر کس نمی شود. و اصراری که بعضی ها برای فرهنگی نشان دادن چهره شان می کنند کاملا بیهوده است. دغدغه فرهنگ چیزی است که از دل می جوشد...
بسم الله..،
حس بدی است...اینکه گرایش یا هدفی در وجودت بیدار شده باشد که نتوانی انجامش بدهی..وحتی بدتر اینکه در راستای فراهم کردنش کاری نتوانی انجام بدهی...
انگار که نیمی از وجودم معطل مانده باشد...مقداری از آن چیزی که هستم... و همه ی همه ی کارهایی که میکنم واقعا آنی نیست که میخواهم و انتظار دارم...و صرفا "کاری" می کنم که کرده باشم....
انگار که بعضی چیزها معنای سابقشان را برایم از دست داده باشند....
کاری که می کنم آن چیزی که نیست که واقعا می خواهم... یا در بهترین حالت همه ی آن چیزی نیست که میخواهم...و قسمتی از آن است....
گاهی حسودی ام می شود به آدم هایی که هرچند نقش های کوچکی داشته باشند، اما دقیقا همان چیزی است که انتظارش را داشته اند، (نمی دانم اصلا همچین آدمی وجود دارد یا نه)
در واقع اصلا بزرگی و کوچکی و تعدد کار مطرح نیست، مهم تصوری است که از خودمان داریم...که باید با کاری که می کنیم مطابقت داشته باشد...
بسم الله
.
.
.
.
اگر وبلاگ اولم هنوز زنده بود، الان ۴ سالش شده بود!
بسم الله
لطفا پس از استفاده از اینترنت دست های خود را بشوییم!!!.....
بسم الله..
جلیلی امروز حرف خوبی زد..،
راه رفتن بین حق و باطل ،اعتدال نیست!
بسم الله الرحمن الرحیم...
ومنهم من یستمع الیک و جعلنا علی قلوبهم اکنة ان یفقهوه و فی اذانهم وقرا...و ان یروا کل ایة لا یومنوا بها...حتی اذا جاءوک یجادلونک یقول الذین کفروا ان هذا الا اساطیر الاولین...
سوره انعام آیه ی ۲۵
کاش بشنویم و فکر کنیم...کاش فکر کنیم....
بسم الله
چقدر خوب خودمان را به ندیدن میزنیم...
این نابینایی مادر زادی را از کجا یادگرفتیم؟....
خدا چشم ها را داده است برای دیدن!
والسلام.
سلام
خدایا...مرا خاطرت هست... همان مزاحم همیشگی ام...
همان که مدتی است سکوت کرده و دلش ...
گرفته است...
همانی که دیگر چیزی برای گفتن ندارد و نگاه میکند! حالا منتظر توست که حرف بزنی!
این همه خواندنت جوابی نداشت؟....
۲۷ روز است که سکوت کردم...از شب ارزوها...ارزو بر جوانان عیب نیست...فکر میکنم سنم از ارزو داشتن گذشته است... سالهاست که پای رجبت پیر شده ام...
حتی بیشتر ...
بسم الله...
این دو صوت را گوش کنید... حتی اگر نمیخواهید به جلیلی رای بدهید بازهم مفید هستند.
بسم الله....
این خاطرات است که گاهی هجوم میاورند سمت ادم... وقتی که نمی خواهی... و درست بدترین هایشان هجوم میاورند ...
من هرگز چیزی نبودم که تو می خواستی! جنس من و تو اساسا فرق داشت! هنوزهم من سبک تو را نمی پسندم..،و تو حق نداری مرا شبیه و مطابق نظر خودت بخواهی...
اما من به چیزی که هستم راضی ام. و فعلا قصد تغییر ندارم! حتی اگر خیلی ها مرا بی محتوا بخوانند.... محتوای انسان ها باهم متفاوت است! و کسی که این را نفهمد محتوایش هرچقدر تزیین شده و زیبا نیز باشد بدرد نمی خورد...و تو این را تمی فهمیدی! و هنوز هم....
بسم الله....
گیسو به هم بریز و جهانی زهم بپاش...
معشوقه بودن است و بریز و بپاش ها..........
بسم الله
آن هایی که دم از تساوی حقوق زن ومرد میزنند...و از مشارکت کم زنان در راس مسئولیت های جامعه اظهار تاسف میکنند...
ان هامیخواهنداز زن مسلمان ایرانی ، یک مرد مونث غربی بسازند..،.در این نوع نگاه زن مدیرارشد است. یک سیاستمدار برجسته پژوهشگر دانشمند....است! و به شخصیت اجتماعی اش می بالد!
زن در غرب اگر کالا نباشد نهایتا یک انسان است مساوی بامرد!
اما زن مسلمان ایرانی انسان ساز است! اوست که پژوهشگر و سیاستمدار و دانشمند و مدیر تربیت میکند...
زن در نگاه اسلام است که مرد از دامنش به معراج میرود...و بیش از همه به مادر بودنش افتخار می کند...
بسم الله....
تعجب میکنم از تحلیل گران !! و کارشناس !!! هایی که برای تخریب جلیلی او را به احمدی نژاد سال ۸۴ تشبیه می کنند!!
بندگان خدا!! ما هنوز هم با گفتمان انقلابی احمدی نژاد ۸۴ مشکل نداریم..ما با احمدی نژاد ۹۲ مشکل داریم! با کسی که از خط فکری سابقش و اصول انقلاب منحرف شده مشکل داریم..همانطور که با هاشمی و ... مشکل داریم!
در واقع این این نظر مردم نیست که عوض شده، احدی نژاداست که عوض شده....اعتراض مردم هم به عوض شدنش است!! اگر هنوز مثل سال ۸۴ بود که مساله ای بوجود نمیامد..،
